หวัดดีป๋าหน่องค่ะ พี่อพยพหนีน้ำมาอยู่ระยองเกือบเดือนแล้วค่ะเนียะ แต่ไม่ได้โทรไปเลย เพราะมีทั้งคนแก่ทั้งเด็กที่ต้องดูแล
และนักศึกษาต่างชาติที่อพยพมาเรียนกันที่มาบตาพุดอยู่ในตอนนี้ มาตั้งแต่ต้นเดือนพฤศจิกายนแน่ะค่ะ
เจออาถรรพ์ระยอง..ฮิ สองเด้งเลยค่ะ ต้นเดือนหินดีดใส่กระจกหน้าร้าวแตกยาวววว กลับไปเคลมที่กรุงเทพ
กลับมาใหม่อีกครั้งหลังเปลี่ยนกระจกใหม่ได้สามวัน ขับมาเจอหินดีดใส่อีกครั้งที่บางพลี วันที่จะกลับมาระยอง
แตกเกือบซ้ำรอยเดิม ห่างออกมาสองนิ้ว ต้องขับกลับไปกรุงเทพ เคลมกระจกครั้งที่สอง ห่างกันสามวัน
เมื่อวานนี้เลยไปวัดละหารไร่ กราบหลวงปู่ทินมาค่ะ ระยอง....เค้าแร้งส์จริง ๆ นะคะ
(พี่พยายามหาร้านกาแฟของน้องจันทร์ แต่หาไม่เจอค่ะ)
ชีวิตยุ่งเหยิงมากค่ะ ไม่มีเวลาเลย ต้องดูแลครอบครัว ต้องมาดูแลนักศึกษา
จะกลับไปใช้ชีวิตปกติที่มหาวิทยาลัย 3 ธค นี้ค่ะ
(เมื่อวานรู้สึกว่าจะได้รับการทักทายจากคณ jed009 หรือเปล่าหนอ เพราะอ่านไม่ทันเห็นแต่ตัวเลขท้ายรถ 009)